Aftoniusz z Antiochii (IV w. n.e.), kolejny grecki retor. Z jego dorobku, oprócz progymnasmata (które również zawierają przykładową bajkę, o mrówkach i cykadach), zachował się również zbiór 40 bajek, wśród których znajduje się również ta, bajka 12:
Bajka o kogutach, która zachęca do bycia umiarkowanym wśród sukcesów
Koguty spotkały się, by walczyć ze sobą, który z nich ma słuszność. Ten, który został zwyciężony ukrył się wchodząc pod łoże; ten, który zwyciężył, wszedłszy na dach wykrzykiwał głośno obwieszczając osiągnięte zwycięstwo niczym z pieśni. Orzeł sfrunąwszy pochwycił go i uniósł.
Pewność zwycięstwa – umiarkowanie ducha.
Inna wersja tej samej bajki pochodzi od Babriosa (bajka 5), niezmiennie w przekładzie Zygmunta Węclewskiego:
Bój z sobą Tanagrejskie stoczyły koguty;
bo nie dadzą, by ludzie, dmuchać sobie w kaszę.
Z tych pokonany – cały bowiem był pokłuty –
ze wstydu gdzieś się ukrył na domu poddasze.
Zwycięzca zasię na dach wzleciawszy bez zwłoki,
na tryumf pieje głośno i skrzydłami bije,
aż sęp dopadłszy z dachu uniósł go w obłoki.
Kur zbity wylizawszy skórę, każdą kurę
znów deptał; zyskał przeto na tém, że wziął kije.
Epimythium w moim tłumaczeniu:
I ty, człowiecze, nie bądź chełpliwy, kiedy
fortuna wyniesie cię ponad innych:
nieosiągnięcie sukcesu ocaliło wielu.
